EnglishРусскийБеларускаяDeutschУкраїнська
Ўсталяваць у якасці мовы па змаўчанні



Аляксандр Курловіч

нарадзіўся 28 ліпеня 1961 года ў горадзе Гродна.
памёр 6 красавік 2018 года ў Гродне ва ўзросце 56 гадоў.

Ўзнагароды і званні:
Заслужаны майстар спорту СССР.
Заслужаны работнік фізічнай культуры і спорту Рэспублікі Беларусь.
Ордэн «Знак Пашаны».
Ганаровы грамадзянін г. Гродна.
Член Залы Славы Міжнароднай федэрацыі цяжкай атлетыкі (IWF) (2006 г.)

дасягненні:
алімпійскі чэмпіён (1988, 1992).
чэмпіён свету (1987, 1989, 1991, 1994).
Сярэбраны прызёр чэмпіянату свету (1983).
чэмпіён Еўропы (1989, 1990).
Сярэбраны прызёр чэмпіянату Еўропы (1983).
Трохразовы чэмпіён СССР (1983, 1989, 1991).
Сярэбраны прызёр чэмпіянатаў СССР (1984, 1987).
Уладальнік Кубка свету (1994).
усталяваў 12 сусветных рэкордаў.
Лепшы спартсмен Беларусі (1983, 1987, 1991, 1992, 1995).

Кароткая біяграфія:
Аляксандр Курловіч нарадзіўся 28 ліпеня 1961 года ў горадзе Гродна. У 1970 годзе дзевяцігадовага Аляксандра ў залу цяжкай атлетыкі прывёў старэйшы брат Мікалай. Там здольнага хлопчыка заўважыў трэнер Мікалай Аляксандравіч Качков, які, нягледзячы на ​​юны ўзрост Аляксандра, ўзяўся за навучанне будучага алімпійскага чэмпіёна.

У 13 гадоў Курловіч ўсталяваў юнацкі рэкорд рэспублікі. Важыў ён тады 48 кг. пры росце 150 см., а штурхнуў вага ў 75,5 кг. За чатыры гады спартсмен пабіў яшчэ 20 юнацкіх рэкордаў рэспублікі.

Пасля заканчэння школы Аляксандр Курловіч паступіў у Гродзенскі ўніверсітэт на фізічны факультэт.

У 22 года выйграў спартакіяды народаў СССР, а ў перадалімпійскім 1987 годзе стаў першым на чэмпіянаце свету ў Астраве.

На Гульні XXIV Алімпіяды, якая праходзіла ў 1988 годзе ў Сеуле, беларус адправіўся ў якасці аднаго з фаварытаў. Падняўшы ў рыўку 212,5 кг., а ў штуршку - 250, Курловіч апярэдзіў свайго бліжэйшага суперніка немца Манфрэда Нерлингера ў суме на цэлых 30 кг. і заваяваў залаты медаль Алімпіяды-88.

Самы моцны чалавек планеты” - так назвалі Аляксандра Курловіча ў сусветных сродках масавай інфармацыі. І такое гордае званне беларускі спартсмен пацвярджаў яшчэ не раз. На чэмпіянаце свету ў 1989 у Афінах годзе і чэмпіянаце свету ў 1991 годзе ў Донауэширгене ён зноў стаў першым. На XXV летніх Алімпійскіх гульнях, якія праходзілі ў Барселоне ў 1992 годзе ў складзе каманды цяжкаатлетаў у вагавой катэгорыі звыш 100 кг. выступала адразу двое беларусаў - Аляксандр Курловіч з Гродна і Леанід Тараненка з Маларыты Брэсцкай вобласці. Перамогу ў спаборніцтве суперцяжкавагавікоў ў выніку атрымаў гродзенец (450 кг. у суме дваябор'я), на другім месцы апынуўся спартсмен з Маларыты (425 кг.)

У 1993 годзе, адразу пасля Алімпіяды ў Барселоне, Аляксандра Курловіча запрасілі ў нямецкую бундэслігу. Дзякуючы гэтаму вопыту, на чэмпіянаце свету ў Стамбуле ў 1994 г. ён змог усталяваць шэсць сусветных рэкордаў, абнаўляючы папярэдняе дасягненне ў кожнай новай спробе.

Марыў беларускі спартсмен і пра тое, каб выйграць трэцяе алімпійскае золата. І нават меў рэальныя шанцы зрабіць гэта, аднак траўма, атрыманая за 25 дзён да Алімпіяды (расцяжэнне мышцы сцягна), не дазволіла спартсмену ажыццявіць задуманае. У выніку, на XXVI летніх Алімпійскіх гульнях у Атланце Аляксандр Курловіч заняў пятае месца.

Скончыўшы кар'еру ў 35 гадоў у рангу двухразовага алімпійскага чэмпіёна, чатырохразовага чэмпіёна свету, пераможцы кубка свету, двухразовага чэмпіёна Еўропы, Курловіч пачаў працаваць трэнерам у групе вышэйшага спартыўнага майстэрства. Узначальваў зборную Беларусі. Аднак пазней сышоў у судзейства. Працаваў на топ-турнірах, у тым ліку і Алімпійскіх гульнях. З'яўляўся членам выканкамаў Еўрапейскай і Міжнароднай федэрацый цяжкай атлетыкі. Знаходзіўся на пасадзе віцэ-прэзідэнта EWF, быў членам тэхнічнага камітэта IWF. Узначальваў прадстаўніцтва Нацыянальнага алімпійскага камітэта ў Гродзенскай вобласці.

6 красавік 2018 года вядомы спартсмен раптоўна памёр ва ўзросце 56 гадоў.

Паводле інфармацыі Нацыянальнага Алімпійскага камітэта Беларусі і газеты “спартыўная панарама”.